از قدرت سرطان می توان بر علیه آن استفاده کرد. این را دانشمندانی می گویند که نوعی ازجودو مولکولی را آزموده اند. آنها به جای اینکه به طور مستقیم فعالیت ژن های سرطان زا را مهار کنند, با خارج کردنشان از تعادل، از این عمل برضد سلول های سرطانی استفاده کردند. تحریک بیش از حد ژن های سرطانی باعث تولید انبوهی از پروتئین های تا نخورده و تجمع آنها می شود. این انباشت، یک واکنش استرسی در سیستم پردازش پروتئین سلول های سرطانی راه انداخته و در نهایت موجب نابودی سلول های سرطانی خواهد شد.

استراتژی مذبور در یک پروژه تحقیقاتی کشف و توسعه دارو در کالج پزشکی بیلور بررسی شده است.در این پروژه با تلاش برای یافتن ترکیبی که بتواند ژن های سرطان زا (انکوژن ها) را مهار کند آغاز شد و در این مورد, خانواده ای از انکوژن های فعال کننده همکار(co-activator) گیرنده ی استروئیدی (SRC) که مد نظر بود. اما دو دانشمند از این کالج به نام های دکتر دیوید لونارد و دکتر برت اومالی, ایده ای غیر متعارفی را مطرح نمودند:
چه خواهد شد، اگر سبب تحریک بیش از حد انکوژن های فعال کننده همکار گیرنده استروئیدی (SRC) شویم؟ چرا نباید به دنبال داروهایی باشیم که مسیرهای سیگنالینگ را نه تنها مهار نمی کند بلکه فعالیت آنها را افزایش می دهد ؟
استدلال دکترلرنر و دکتر اومالی این بود که با اجراء این ایده می توان سلول های سرطانی را از بین ببرد. برای آزمایش این ایده, دانشمندان صدها هزار ترکیب را برای شناسایی یک فعال کننده قوی(SRC) غربال گری کرده تا ترکیب MCB-613 را پیدا کردند .سپس آنها این دارو را به عنوان یک مولکول کوچک محرک با نام اختصاری (SMS) برروی یک موش مبتلا به سرطان پستان، مورد آزمایش قرار دادند.

نتایج آزمایش در 10 آگوست در مجله ی سلول سرطانی در مقاله ای تحت عنوان " خواص یک مولکول کوچک محرک وفعال کننده ی همکار گیرنده ی استروئیدی که سلول های سرطانی را بیش از حد تحریک می نماید وسبب می شوند تا سلول دچار استرس و مرگ شود." انتشار یافت. دراین مقاله گزارش شده, هنگامی که محققین MCB-613 را برای 13 موش مبتلا به سرطان پستان تهیه کردند, داروهای کاندید تقریبا به طورکامل جلو رشد تومور را متوقف نموده, بدون آنکه ایجاد سمیت نماید. و این در حالی است که در گروه کنترل شامل 14 موش، رشد تومورها در طی بیش از 7هفته به حدود 3 برابر رسیده بود.

دراین مقاله مکانیسم عمل MCB-613 بدین گونه توصیف شده است که ترکیب MCB-613 با تحریک فعالیت رونویسی، سبب می گردد که با تولید انبوهی از پروتئین ها تا نخورده در یک ساختار سلولی به نام شبکه آندوپلاسمی (ER) باعث مرگ سلول های سرطانی شوند در سلول های سرطانی به علت سرعت بالا در تکثیر، نیاز به سنتز تعداد زیادی پروتئین دارند . در نتیجه برای ذخیره و تا خوردگی صحیح این تعداد از پروتئین ناچار به ورود به شبکه آندوپلاسمی (ER) می باشد.

تحقیق بیشتر نشان داده که MCB-613 اینتراکشن فعال کننده همکار گیرنده استروئیدی (SRC) را با دیگر فعال کنندگان همکار افزایش داده و به طور قابل توجهی در شبکه آندوپلاسمی تولید استرس و به همراه تولید انواع گونه‌های فعال اکسیژن می گردد. نویسندگان این مقاله نوشتند "به علت نیاز بالای سلول های سرطانی به رشد و بیان بیش از حد SRCs ما نشان دادیم که میتوان از MCB-613 برای القاء استرس در سلولهای سرطانی استفاده کرد."

 تحریک بیش از حد (SRC) ها موجب می گردد که به دنبال مکان های اضافی بر روی شبکه آندوپلاسمی باشند که در حال حاضر با حداکثر ظرفیت خود عمل می کند و لذا باعث تجمع تعداد زیادی از پروتئین های تا نخورده می شود.اینها سبب واکنش استرس سلولی می شوند که به نوبه ی خود باعث ساخت مولکول های سمی به نام گونه های فعال اکسیژن می گردد. همچنین نویسندگان این مقاله گزارش دادند که ترکیب مذکور سلول های سرطانی سینه, پروستات,ریه و کبد را از بین می برد, در صورتی که به میزان ناچیزی از سلول های طبیعی کشته می شوند.  یکی از نویسندگان این مقاله وهمکار ارشد پژوهش به نام دکترلونارد بیان کرد" تا به حال هیچ دارویی پیشنهاد یا توسعه داده نشده است که درواقع با تحریک انکوژن ها موجب تسریع درمان شود . نمونه اصلی داروی ما در انواع متعدد سرطان کاربرد دارد واین ما را تشویق می کند که بتوان آن را به عنوان داروی برای همه نوع سرطان در انبار داروهای سرطانی بیافزاییم."

درحال حاضر یافته ها اشاره دارد که بالا بردن فعالیت (SRC)،به سطحی حتی فراتر از درجه ای که در سلول های سرطانی است و افزایش فشار بروی سیستم پاسخ به استرس آنها باعث کشته شدن انتخابی سلول های سرطانی می شود. درمطالعات آینده, پژوهشگران می بایست به کشف مکانیسم هایی بپردازند که نشان دهد افزایش کدام یک از (SRC) ها سلول های سرطانی را از بین می برند ودر نهایت بهترین فعال کنندگان (SRC) ها را غربالگری نمایند. 

دکتر اومالی, دیگر نویسنده و همکار ارشد این تحقیق بیان نمود: "ما خوشبین هستیم که این داروها در نهایت راه خود را برای درمان بیماران به درمانگاه ها پیدا خواهند کرد."